Πομακοχωρια Part 3

Mερος πρωτο για την motoparea μερος τριτο για μενα μιας και καθε φορα που την ετοιμαζαμε και ακυρωνοταν εγω πηγαινα απο μονος μου.

Το πρωτο βραδυ στην Καβαλα ειχε σαν σκοπο να ανακαλυψουν καποιοι τα κρυφα τους ταλεντα.Μια ωρα μετα αρχισαν να πεφτουν βροχη τα τηλεφωνα με προτασεις απο γνωστα σκυλαδικα του Καμπου.  

                         

Πρωινο βαπορισιο καφεδακι στο δωματιο...

με θεα το λιμανι.

Και οσο οι αλλοι τρωγαν πρωινο στο ξενοδοχειο,πεταχτηκα μια να δοκιμασω φρεσκια μπουγατσουλα στον Ανεστη (Προδρομος για τους γνωστες)

Η συνεχεια στον δρομο με πρωτη σταση στον Νεστο λιγο πριν την Σταυρουπολη.

Οσο αυτοι σελφαρουν,οπως λεει και η μανα μου,ειπα να τους βγαλω μια "πανοραμικη".

Τι κοιταν,τι σκεφτονται...ο Θεος και η ψυχη τους.

Επομενη σταση στους καταραχτες της Αγιας Βαρβαρας.Μεχρι να τους βρω ειχα δει ολους τους καταραχτες της περιοχης.Στις προηγουμενες επισκεψεις δεν ειχα ανεβει και κακως γιατι το μερος ηταν ιδανικο για σκηνακι. 

Οτι και να πω ειναι λιγο.Το ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΡΓΑΛΕΙΟ...τελος.

Στου Μποζιδη δεν επεφτε καρφιτσα αλλα και η επομενη εναλλακτικη στο Ανω Καρυοφυτο δεν ηταν ασχημη.

Το μαγαζακι στο Δασικο  χωριο την προηγουμενη ηταν κλειστο λογω καραντινας και δυο μερες το εβλεπα μονο απ εξω,Αυτη τη φορα μου δωθηκε η ευκαιρια να το δω και απο μεσα.

Ποντιακο ανεκδοτο.Ποσα ατομα χρειαζονται για να ανοιξουν ενα τραπεζακι,με ποσους τροπους και σε ποση ωρα.

Αν το βρειτε αυτο πειτε μου και πως θα καταλαβουμε με ενα ζυγισμα ποιο απο τα 11 σακκια εχει καλπικες λιρες,γιατι ακομη με παιδευει.

Δεκα κιλα ηταν οταν πηγαμε,εικοσι οταν φυγαμε. 

Ειδικη περιπτωση ανθρωπου.Πριν παμε για φαγητο εφαγε για να μην φαει νηστικος. 

Ο Τζεμιλ στην Κοττανη,ειδικη περιπτωση.Δεν εφαγα πολυ αλλα δοκιμασα τα παντα.Εχω μια ενσταση για τον τροπο που κανει τους λογαριασμους του,αλλα καμμια για την ποιοτητα που προσφερει.  

Και το κλασικο πρωινο καφεδακι διπλα στο καταλυμα.

Κλεινω με μια φωτογραφια που δειχνει με τον πιο ξεκαθαρο τροπο οτι αντιθετα απο τους περισσοτερους της παρεα ο γατος ξερει ποιο ειναι το σωστο μηχανακι για να καβαλησει.

Τα Πομακοχωρια ενας τοπος κοντινος αλλα και μακρινος ταυτοχρονα.Οι επιλογες παλαιοτερων ετων καταδικασαν αυτους τους ανθωπους σε απομονωση.Ανθρωπους φιλικους,ζεστους που λαχταραν για μια κουβεντα η ενα χαμογελο μας.Οποιος δεν πηγε πρεπει να παει.

Για μια ακομη φορα παλιοι και νεοι φιλοι μια παρεα.Καλους δρομους μεχρι την επομενη μαζωξη.