Ενα παρτυ διαφορετικο απο τ αλλα

Ενα παρτυ διαφορετικο απο τ αλλα...

Voskoparty με τα όλα του χωρις oμως τον Βοσκο για πρωτη φορα. Eνα παρτυ που μπορει ακομη και να μην ηταν παρτυ.

Αλλα ας το παρω απ την αρχη...

Οπως το εγραψε ο Βασιλης 

Event: 4o Legendary Voskoparty 1015
Τοποθεσία: Γρανίτσα Ιωαννίνων
Ένδυμα: Φρη, άνευ ενδυματολογικών φορμαλιτέ, άχρι τιγρέ μεταξωτών στρινγκ...

Κουμαντο για τις μπυρες,κουμαντο για τα κρεατα,τα τεποζιτα φουλαρισμενα …ολα ετοιμα.Ομως οσο εμεις καναμε σχεδια και  περιμεναμε να περασουν οι μερες για την μαζωξη,οι Θεοι γελουσαν.

Τα capital control μπηκαν σε μια νυχτα στην ζωη μας και μας φεραν τα πανω κατω.Που κουραγιο για παρτια και τσουτσουμπρουτσου.Ασε που ολοι ειχαμε μεινει με τις τσεπες πιο αδειες και από τα κεφαλια αυτων που τα καναν σαν τα μουτρα τους.

Όπως ηταν λογικο το αναβαλαμε για την επομενη χρονια.Αυτο το διαστημα μαζι με το μυαλο μας,την ψυχη μας και τον υπνο μας  χασαμε και τον Βοσκο του παρτυ.Ο δημιουργος και την ψυχη της μαζωξης,το φιλαρακι ολων των μηχανοβιων πηρε τον δικο του δρομο και μας αφησε με το στομα ανοιχτο να χαφτουμε κοπαδια από μυγες.

Την επομενη χρονια εγινε μια προσπαθεια,αλλα που κουραγιο.Ακομη υπηρχε πονος και παραπονο.Ειχε όμως κανει την αρχη και δεν επρεπε να το αφησουμε στην μεση.Πες ο ενας,πες ο άλλος αρχισε να μπαινει το νερο στο αυλακι.Ξανα μανα κουμαντο για μπυρες,κρεατα και τα συναφη,ξανα μανα φουλαρισματα,αλλα παντα ειχα στο πισω μερους του μυαλου μου ότι μπορει να ξαναστραβωσει.Αυτη την φορα όμως,όλα πηγαν όπως τα θελαμε.

Αρχες του Σεπτεμβρη  ενας ενας ανηφορησαμε για την Γρανιτσα.

Το πρωτο που καναμε ηταν να στησουμε τα τσαρδια μας.Καποιοι τα στησαν σε δυο λεπτα,αλλοι θα στηναν μεχρι τωρα αν δεν τους βαζαμε χερι.

Υπηρξαν και περιπτωσεις εκμεταλλευσης ανθρωπου από ανθρωπο.Ο ενας εκανε δουλεια και ο άλλος του ελεγε να κανει γρηγορα για να του κανει και καφε.

Ναι ακομη στηνει και αναρωτιεται πως τα καταφερε ο γειτονας να στησει την δικια του σε δυο λεπτα και αυτόν κοντευει να τον παρει η νυχτα.

Αλλη ειδικη περιπτωση.Μεχρι να παρει αποφαση που θα την φυτεψει μας εβγαλε την ψυχη.Τελικα αυτος βρηκε μερος και μεις την ησυχια μας.

Ο εκνευρισμος με αυτά τα σουρτα φερτα μεγαλος,τοσος που οδηγησε καποιους σε πραξεις βιας.

Η ωρα περναγε και αρχισαν να καταφτανουν οι πιο μακρινοι.Πολλα τα χιλιομετρα και επρεπε κατι να τους ταισουμε.

Ηταν τυχεροι,το Πασχα ηρθε νωρις φετος.

Καποιοι  δουλευαν και καποιοι τους δουλευαν…παλιοχαρακτηρες.

 

Αλλος το αρνι,άλλος τα καρβουνα,άλλος τις σαλατες… ο καθενας όπως παντα εκανε ότι μπορουσε.Ο συλλογος της Γρανιτσας περα από τον χωρο που μας διεθεσε,μας εδωσε και ψησταρια τσιλικη που μας ελυσε τα χερια.

Φυσικα και εδώ ειχαμε εκτροπα.Και παλι αλλοι δουλευαν και αλλοι ειχαν παρει τα μαστιγια και βαραγαν αλυπητα.

Μεχρι και επιτηρητες ειχαμε,για να μην παει κατι στραβα.

Όπως ειπα και πιο πανω ο καθενας βοηθουσε με τον τροπο του.Ο συντροχος της φωτογραφιας μας ειχε καθηκον  κάθε φορα που γεμιζει το ταψι με προβατινα,να το  χαμηλωνει για να χουν χωρο οι  ψηστες να βαλουν και αλλα.Αξιος…

Καποια στιγμη το παρακαναμε με τις μπυρες και βαλαμε και φουσκωτο να τις φυλαει.Το κακο είναι ότι ειχε γινει φουσκωτος γιατι αυτος ειχε πιει τις περισσοτερες.Καταλαβαμε πολύ αργα ότι ειχαν δικιο αυτοι που λεγαν ότι δεν γινεται ο λυκος να φυλαει τα προβατα.

Γκαζοφωνιας από κουνια.Ειχε και κρανος.

 Ο “δως μου καρβουνα και παρε μου την ψυχη” ελιωσε στην ψησταρια τοσο που τον λυπηθηκαμε και του ειπαμε ότι την επομενη θα βαλουμε αλλον,για να παρει και αυτος μια ανασα.Μας απειλησε ότι αν γινει κατι τετοιο δεν προκειται να τον ξαναδουμε.Κλειδωσε λοιπον και για τις επομενες

Ολοι κερδισμενοι από το τσιμπουσι.

Τζακουζια,ντουζιερες και πενταστερες μονοκατοικιες.

Και εκει που αμπελοφιλοσοφουσαμε διπλα στην φωτια,μας ηρθε μια λυγουρα.

Στον Δευτερο γυρο δεν κρατησαμε αιχμαλωτους.

Το πενταστερο ειχε και πρωινο ενισχυμενο.



Μολις γεμισε το στομαχι,βγηκαν οι χαρτες και αρχισαν τα σχεδια.

Τι τα θετε,ητε με αδειο ητε με γεματο το στομαχι η στιγμη που σπαει η παρεα,μια μελαγχολια υπαρχει.

Αυτό ισχυει για οσους δεν είναι από την Χαλκιδικη ,που σαν αυτή δεν εχει κλπ.
Χαλαραααααα.

Κρανακι εξαιρετικο και μηνυμα με πολλους αποδεκτες.

Πριν όμως καποιοι φροντισαν να αφησουμε τον χωρο καλυτερο απ ότι τον βρηκαμε,για να χουμε μουτρα για την επομενη.

Ενα τελευταιο καφεδακι στην πλατεια του χωριου και ο καθενας τον δρομο του.



Η ποιοτητα μιας παρεας φαινετε οταν ο καθενας ξερει τι να κανει απο μονος του.Και ολοι εκαναν το παν για να χου με να λεμε.

Η τελευταια φωτο κλεμενη απο τον spyrakos 35.Oλο το διημερο σε μια μονο φωτογραφια.