4o Aνταμωμα 7/22

4o Aνταμωμα 7/22 

Γεφυρι Κονιτσας

Παδες στου Ανασα τον οντα

Στανη Σαρακατσανου στον Γυφτοκαμπο

Ελατη Αρτας

Do it your self...gia na pernaei i ora

Aφου εχω χαλάσει και εχω φτιαξει απο ποδηλατα,μηχανακια,τοστιερες,τοιχους και οτι αλλο περναει απο μπροστα μου ηρθε και η ωρα του Μπυραυλου (Sym euro x 50cc-μετατροπη σε70cc).

Καποτε ηταν καπως ετσι...

Μετα απο καποια χρονια εχασε την λαμψη του και εγινες καπως ετσι...εξωτερικα.Αυτο φυσικα ειναι καπως καλυτερο γιατι δεν ειχα φωτογραφια απο το δικο μου,αλλα ανεβασα μια φωτο απο το διαδυκτιο. 

Το δικο μου ειχε αρκετα ραγισματα και  σπασιματα στα πλαστικα,τα οποια ναι μεν δεν φαινοταν αλλα ακουγοταν.Πολλα σιγουρα ειχαν να κανουν με την παλαιοτητα του σκουτερ,αλλα τα περισσοτερα ειχαν να κανουν με τους τσαπατσουληδες μαστορες που δεν εχουν την υπομονη να τα λυσουν προσεκτικα.Πρωτα τραβανε,μετα τα σπανε και μετα να ναι  καλα τα δεματικα.   

Αφου εκανα τευχη τον Μπυραυλο αρχισα να "μαζευω" τα πλαστικα του.Πρωτα εβγαλα τα αυτοκολλητα τα οποια με την σειρα τουν βγαλαν την δικη μου ψυχη.Τα ζεστανα με φλογιστρο,αλλα επειδη ηταν παλια δεν εβγαιναν οπως ηθελα.Αναγκαστηκα να τα καψω,να τα ξυσω με φαλτετα και μετα να τα περασω με γυαλοχαρο για να στρωσω την επιφανεια.

Στην συνεχεια αλλου προσθεσα αλουμινιο για να φτιαξω τους σπασμενους γαντζους.

Αλλου εβαλα ουπα γιατι ειχαν σπασει τα σημεια που βιδωναν οι βιδες...

αλλου ενυσχισα αυτα που ηταν ετοιμα να την κανουν...

και αλλου προσθεσα πολυεστερα γιατι ελειπαν κομματια ολοκληρα...

Αφου τελειωσα με αυτες τις διαδικασιες γυαλοχαρταρισα,ξαναπερασα στοκο πολυεστερα οπου χρειαζοταν,ξαναετριψα...

και τα ετοιμασα για βαψιμο.

Πριν φυσικα ειχα ομορφηνει ολα τα μερεμετια εσωτερικα γιατι ναι μεν δεν φαινονται,αλλα αφου τα ξερω εγω ειναι σαν να φαινονται.Χρησιμοποιησα χοντρο γυαλοχαρτο για σιδερα οπου ηταν αγριος  ο στοκος και 80αρι γυαλοχαρτο για το τελικο φινιρισμα.Θα μπορουσα να χρησιμοποιησω και λεπτο στοκο για το τελικο φινιρισμα,αλλα μου αρεσει να φαινεται η ιστορια σε οτι κανω.

Αφου τα επλυνα πολυ καλα τα εστησα στον "τοιχο".Οσο καλυτερα στηθουν τα κομματια τοσο πιο ευκολη και πιο καθαρη γινεται η δουλεια.Τα εβαλα σε ενα ορθιο χαρτονι,τα στηριξα καλα και τα περασα δυο χερια ασταρι για πλαστικο σε σπρευ.

Σε κανα δυωρο αρχισα να περναω με υπομονη ενα ενα τα χερια του χρωματος.Θελει υπομονη και προσοχη για να μην τρεξει η μπογια,αλλα και να απλωθει ομοιομορφα. 

Μετα απο 3-4 χερια το αποτελεσμα ηταν αρκετα καλο και θεωρησα οτι ηταν ετοιμα.Πριν ομως συμβουλευτηκα τον συντροχο Νοτη,που εδω και χρονια ρεει λαδομπογια στις φλεβες του,σχετικα με το αν θα πρεπει να περασω γυαλιστικο μετα την βαφη.Ηταν θετικος οποτε ακολουθησα την συμβουλη του.Περα απο το γυαλισμα σκληραινει το χρωμα και δεν ειναι τοσο ευαισθητο  στα μικροχτυπηματα.

Αναμεσα στα χερια του χρωματος μιας και τα ειχα ολα πιατο,ασχοληθηκα με καλωδιωσεις,φυσες,ρυθμισεις,σφιξιματα και καθαριοτητα.

Περα απ το οτι προσφατα μου ειχε καψει δυο τρεις φορες ασφαλεια και βρηκα τι εφταιγε.δεν ειχα καποιο συγκεκριμενο θεμα.Παρολα αυτα τωρα το μηχανακι λειτουργει πολυ καλυτερα απο πριν.Σιγουρα καποιες φυσες δεν καναν καλη επαφη και ισως σε καποια σημεια να τραβουσε αερα γιατι ηταν χαλαρες οι βιδες. 

Τελος αντικατεστησα ολες τις βιδες με καινουργιες μιας και τα μαστορια εχουν την κακια συνηθεια να βαζουν οτι βρουν μπροστα τους.

και τον "στολισα" με το σαλαχι της Corvette 

Την σελα την ειχα φτιαξει λιγο καιρο πριν,οταν ειχα αποφασισει τι χρωμα θα τον βαψω.Τελικα εδεσε οπως το περιμενα.Μοναδικη παραφωνια η μπαγαζιερα,αλλα ειναι 5 λεπτα και 50 ευρω δουλεια.Λογικα στα γενεθλια του θα του την κανω δωρο,ισως μαζι με κανενα αυτοκολλητακι.

Και αυτον τον βλεπω ικανοποιημενο με το αποτελεσμα.

Χρησιμοποιησα επωνυμα χρωματα της Βιβεχρωμ.Το αποτελεσμα ειναι πολυ καλο και το κοστος μικρο.Χρειαστηκα απο δυο σπρευ για το καθε χρωμα,ασταρι πλαστικου,γυαλιστικο χρωματος,πεντε γυαλοχαρτα και στοκο πολυεστερα.Συνολικο κοστος περιπου 40 ευρω.Δεν χρησιμοποιησα κανενα εξτρα εργαλειο,οχι γιατι δεν ειχα αλλα γιατι ετσι ηθελα.Ολα τα εκανα με φαλτετα,κατσαβιδι,μαχαιρι κοφτη για μεταλλα,λιμα,πενσα.

Δεν μπορω να υπολογισω ακριβως ποσο χρονο με πηρε,γιατι ειχα κοντρα τον καιρο αλλα θα ελεγα τεσσερα με πεντε απογευματα.

Το αποτελεσμα ηταν αυτο ακριβως που ηθελα.Ο Μπυραυλος εγινε κουκλος,παει ακομη πιο γρηγορα και δεν ξερω αν φταινε τα χρωματα η ο αναβατης,αλλα δεν περναει απαρατηρητος.

 Πομακοχωρια Part 3

Mερος πρωτο για την motoparea μερος τριτο για μενα μιας και καθε φορα που την ετοιμαζαμε και ακυρωνοταν εγω πηγαινα απο μονος μου.

Το πρωτο βραδυ στην Καβαλα ειχε σαν σκοπο να ανακαλυψουν καποιοι τα κρυφα τους ταλεντα.Μια ωρα μετα αρχισαν να πεφτουν βροχη τα τηλεφωνα με προτασεις απο γνωστα σκυλαδικα του Καμπου.  

                         

Πρωινο βαπορισιο καφεδακι στο δωματιο...

με θεα το λιμανι.

Και οσο οι αλλοι τρωγαν πρωινο στο ξενοδοχειο,πεταχτηκα μια να δοκιμασω φρεσκια μπουγατσουλα στον Ανεστη (Προδρομος για τους γνωστες)

Η συνεχεια στον δρομο με πρωτη σταση στον Νεστο λιγο πριν την Σταυρουπολη.

Οσο αυτοι σελφαρουν,οπως λεει και η μανα μου,ειπα να τους βγαλω μια "πανοραμικη".

Τι κοιταν,τι σκεφτονται...ο Θεος και η ψυχη τους.

Επομενη σταση στους καταραχτες της Αγιας Βαρβαρας.Μεχρι να τους βρω ειχα δει ολους τους καταραχτες της περιοχης.Στις προηγουμενες επισκεψεις δεν ειχα ανεβει και κακως γιατι το μερος ηταν ιδανικο για σκηνακι. 

Οτι και να πω ειναι λιγο.Το ΑΠΟΛΥΤΟ ΑΡΓΑΛΕΙΟ...τελος.

Στου Μποζιδη δεν επεφτε καρφιτσα αλλα και η επομενη εναλλακτικη στο Ανω Καρυοφυτο δεν ηταν ασχημη.

Το μαγαζακι στο Δασικο  χωριο την προηγουμενη ηταν κλειστο λογω καραντινας και δυο μερες το εβλεπα μονο απ εξω,Αυτη τη φορα μου δωθηκε η ευκαιρια να το δω και απο μεσα.

Ποντιακο ανεκδοτο.Ποσα ατομα χρειαζονται για να ανοιξουν ενα τραπεζακι,με ποσους τροπους και σε ποση ωρα.

Αν το βρειτε αυτο πειτε μου και πως θα καταλαβουμε με ενα ζυγισμα ποιο απο τα 11 σακκια εχει καλπικες λιρες,γιατι ακομη με παιδευει.

Δεκα κιλα ηταν οταν πηγαμε,εικοσι οταν φυγαμε. 

Ειδικη περιπτωση ανθρωπου.Πριν παμε για φαγητο εφαγε για να μην φαει νηστικος. 

Ο Τζεμιλ στην Κοττανη,ειδικη περιπτωση.Δεν εφαγα πολυ αλλα δοκιμασα τα παντα.Εχω μια ενσταση για τον τροπο που κανει τους λογαριασμους του,αλλα καμμια για την ποιοτητα που προσφερει.  

Και το κλασικο πρωινο καφεδακι διπλα στο καταλυμα.

Κλεινω με μια φωτογραφια που δειχνει με τον πιο ξεκαθαρο τροπο οτι αντιθετα απο τους περισσοτερους της παρεα ο γατος ξερει ποιο ειναι το σωστο μηχανακι για να καβαλησει.

Τα Πομακοχωρια ενας τοπος κοντινος αλλα και μακρινος ταυτοχρονα.Οι επιλογες παλαιοτερων ετων καταδικασαν αυτους τους ανθωπους σε απομονωση.Ανθρωπους φιλικους,ζεστους που λαχταραν για μια κουβεντα η ενα χαμογελο μας.Οποιος δεν πηγε πρεπει να παει.

Για μια ακομη φορα παλιοι και νεοι φιλοι μια παρεα.Καλους δρομους μεχρι την επομενη μαζωξη.