Ο Αμάραντος είναι ένα αυτοφυές ποώδες φυτό ...και οχι μονο.

Ο Αμάραντος λοιπον είναι ένα αυτοφυές ποώδες φυτό και οχι μονο.Επειδη ομως τα φυτα ειναι αλλονων  χωραφια,εγω θα ασχοληθω με το οχι μονο.

Θα τον βρειτε 40 περιπου λεπτα και 27 χιλιομετρα μετα την Κονιτσα,για την ακριβεια μετα απο καμμια δεκαρια χιλιομετρα αριστερα.



Σε υψος 950 μετρων ενα απο τα ομορφοτερα χωρια της Ηπειρου  πνιγμενο στο πρασσινο οχι μονο το χωριο,αλλα καθε ποντος της διαδρομης.Δεν θα δειτε τα περιτεχνα ηπειρωτικα κτιρια,η τα ηπειρωτικα γεφυρια που αλλου δεν εχουνε τι να τα κανουνε,αλλα θα δειτε πολυ νοικοκυριο και πρασσινο περισσοτερο και απο της Λεωφορου.



Στον δρομο για τον Αμαραντο καντε μια πρωτη σταση στην γεφυρα που απο κατω της περναει ο Σαρανταπορος.



Λιγο πιο πανω μπορειτε να κατσετε και να φτιαξεται το καφεδακι σας σε ενα απο τα ομορφοτερα σημεια της διαδρομης.Οι κυνηγοι της περιοχης βαλανε το χερακι τους και μπραβο τους,για να κανουνε το μερος ακομη πιο ομορφο.



Στον Αμαραντο δυσκολα θα βρειτε μαγαζι να καθισεται,δεκα λεπτα ομως πιο κατω ειναι τα Λουτρα του στα 1250 μετρα.Περα απο τα λουτρα,εχει ωραιους ξενωνες και καναδυο μαγαζια με ντοπιες σπεσιαλιτε.Η διαδρομη μεχρι τα Λουτρα του Αμαραντου,το κατι αλλο.Στην μια στροφη βλεπεις τον Γραμμο,στην αλλη τον Σμολικα και στην παρααλλη τον Σαρανταπορο να φιδογυριζει στον καμπο.








Αν σας ανοιξε η ορεξη απο τις στροφες και το υψομετρο υπαρχουν οι γνωστες ντοπιες σπεσιαλιτε...στο βαθος.



Αν οχι,πιειτε το καφεδακι σας...



πατηστε απο κατω τις γατες τις περιοχης...



και πεταχτειτε μια μεχρι τον συνοικισμο της Θεοτοκου,λιγο πριν το Κεφαλοχωρι,για κατι πιο ελαφρυ.Στο δρομο επανω θα βρειτε κατι αναμεσα σε σπιτι και μαγαζι,την Μελιντρα.Οτι σας πει οτι εχει,απλα φατε το.



Χωρις πολλες φανφαρες θα βρειτε πραγματικα σπιτικο φαγητο σε πολυ λογικες τιμες και θα ηρεμησει το κεφαλακι σας.

Να μην ξεχασω τα αυγα..ομελετα με χωριατικα αυγα,ολα τα λεφτα.



Αυτος διαβαζε το βιβλιο απο οταν πηγαμε χεχρι οταν φυγαμε χωρις να σηκωσει κεφαλι.



Αν θελετε κατι πιο βαρυ,στο Κεφαλοχωρι μπορειτε να φατε πραγματικα καλα ψητα.

Δεν κανω αναφορα στα γνωστα Μαστοροχωρια Πυρσογιαννη,Βουρμπιανη κλπ,τα οποια θα τα βλεπετε να κρεμονται αριστερα σας γιατι λιγο πολυ πληροφοριες γι αυτα μπορειτε να βρειτε και αλλου.Ο δρομος μεχρι το Κεφαλοχωρι,ειναι ενας απο του πιο ομορφους μοτοσυκλετικους δρομους.Θα το πατε παρεα με τον Σαρανταπορο.Μια θα τον εχετε δεξια σας,μια αριστερα σας και τουμπαλιν,που λενε.Χαλαρωστε και απολαυστε τον.

Παρτε και τον χαρτη για καλο και για κακο:https://goo.gl/maps/vJky8uhvg6T2


Ενας πανεμορφος προορισμος,που αξιζει πραγματικα τον κοπο,ειδικα γι αυτους που βαρεθηκαν τα ιδια και τα ιδια. 

Ελατη-Πινδος motoparea Aπριλης του 18

Το αρχικο προγραμμα ειχε Τζουμερκα και Μπαρο,αλλα λογω χιονιου εγεναν καποιες αλλαγες στην διαδρομη.Παρολα αυτα εμενα μου ειχε κολλησει να κανω ενα περασμα απο τα Τζουμερκα και το εκανα παρεα με τον Γιαννη που ανεβηκε απο το Αιγιο.Πριν ομως βρω τον Γιαννη,ειπα να κανω μια γρηγορη απο το Σουλι,αλλα αυτο ειναι αλλη ιστορια.

Το ραντεβου καπου στην Αρτα για να κατεβουμε Ελατη απο Βουλγαρελι.Καταπληκτικη διαδρομη την οποια συνιστω ανεπιφυλακτα.Φωτογραφιες της διαδρομης εχω ανεβασει στο "Τζουμερκα και περιξ..." οποτε ειναι περιττο να το ξανακανω.

Η φωτο απο τα Στουρναρεικα που καναμε μια σταση για καφεδακι πριν ξεκινησουμε για Ελατη.

Η Ελατη ειναι ενα απο τα ομορφοτερα μερη της Θεσσαλιας με υποδομες ικανες να φιλοξενισουνε αρκετα ατομα.Βενζινη μονο βαλτε ανεβαινοντας,γιατι μεσα στο χωριο δεν εχει πρατηριο.

Φτασαμε πιο αργα απο τους αλλους οι οποιοι ειχαν ξεκινησει απο νωρις τον πολεμο. 

Η παρεα στα καλυτερα της.Πολυ κεφι,μπολικος χαβαλες και τσιπουρο με η χωρις,συνοδεια τοπικων εδεσματων...του δωσαμε και καταλαβε.

Την επομενη μερα ηπια το καφεδακι μου διπλα στην σκηνουλα μου,περιμενοντας τους αλλους να ξυπνησουνε.Φυσικα οπως εμαθα αργοτερα,καποιοι για λογους ανωτερας βιας,ειχαν ξυπνησει πολυ νωριτερα απο εμενα. 

2 οι βαθμοι το βραδυ,6-7 το πρωι,αλλα την υπολοιπη μερα ο καιρος ητανε ιδανικος..

Κλασσικο μηχανοβιο καφεδακι,αντι για γαλα προσθεστε σπρευ αλυσιδας.

Αφου ηπιαμε δεκαεφτα καφεδες περιμενοντας τον Απατσι,να φαει ακομη και τον σκυλο του ξενοδοχειου ειπαμε να ξεκινησουμε.



Για μια ακομη φορα περιμεναμε τον Απατσι,αυτη την φορα να ξεκαβαλλησει την ΜπεΜπε του Στελιου.Τον κατεβασαμε με τα χιλια ζορια,του σκουπισαμε τα δακρυα και πηραμε τον ανηφορο.



Μοναδικη διαδρομη,την οποια απολαυσαμε με πλοηγους τον Θαναση και τον Παναγιωτη,τους οποιους θα ηθελα και εγω να ευχαριστησω με την σειρα μου,για την βοηθεια τους σε ολα τα επιπεδα.



Αλλοι τρεχαν να προλαβουν και αλλοι μαζευαν χαλαρα εικονες απο το πουθενα.



Αλλοι ξερανε που πανε και αλλοι ψαχνανε νομισμα να το ριξουν κορωνα γραμματα.



Και οι μεν και οι δε,χαμενοι δεν βγηκανε.



Και για του λογου το αληθες.δειτε το χαμογελο.



Οι ομορφιες διαδεχοταν η μια την αλλη...



Αυτη δεν ειναι ομορφια,αλλα φαρμακοτριφτης που πανηγυρισει γιατι βρηκαμε τους υπολοιπους.



Δεν ανεβαζω φωτογραφιες της περιοχης,αλλα μερικα στιγμιοτυπα απο την παρελαση πριν το Ανηλιο.

Στο Ανηλιο που καναμε σταση για καφεδακιο Stepas μας περιεγραφε πως δαγκωσε το καημενο το σκυλακι...η το αντιθετο.




Αφου ηπιαμε το καφεδακι μας με θεα το Μετσοβο...











αποφασισαμε οι μισοι να παμε τον γυρο της Λιμνης του Αωου και οι αλλοι μισοι κατευθειαν στην Κρανια.

Εγω μιας και ανεβαινω συχνα στην λιμνη,προτιμησα να παω κατευθειαν στην Κρανια,να περιμενω τους υπολοιπους.Στην Κρανια ειχε καταφθασει και το Θεσσαλονικιωτικο κλιμακιο,μεσω Πιεριας.

Καποια στιγμη φτασανε οι υπολοιποι και αφου τσιμπησαμε αλλος λιγο,αλλος πολυ και αλλος παρα μα παρα πολυ...



ειπαμε να παρουμε σιγα σιγα τον δρομο του γυρισμου.Μια συντομη σταση για τσιγαρο στην Τριγονα



και επιστροφη στην βαση μας για   καφεδακι και τα περαιτερω...με η χωρις γλυκανισο κλπ.

Την Κυριακη καφεδακι και καθε κατεργαρης τραβηξε τον δρομο του.

Για μια ακομη φορα γελασαμε,χαρηκαμε καναμε σαν μικρα παιδια και γυρισαμε σπιτακια μας με γεματες μπαταριες.Η motoparea,απ οτι δειχνουν τα πραγματα ξερει να περνα καλα,γι αυτο η καθε φορα ειναι καλυτερη απο την προηγουμενη.

Καλη μας νυχτα.



Και μερικες ακομη που μου τις στειλανε πεσκεσι...